piątek, 2 stycznia 2015
piątek, 17 października 2014
Polski Kościół w Putney pw Św. Jana Ewangelisty
Kościół został zbudowany przez wspólnotę anglikańską w latach 1858-59 a dopiero w 1977 przeszedł w ręce kościoła katolickiego ,zakupiony przez wspólnotę polską.
Kościół zbudowano w stylu wiktoriańskim, ale architekt nadał świątyni charakter znacznie starszego budynku.We wnętrzu wzorowano się na kościele św.Jana Ewangelisty w Rawennie we Włoszech.Jeden z fundatorów Kościoła,który ożenił się z Włoszką z Rawenny chciał sprawić aby kościół przypominał żonie jej rodzinne strony.
Przy wystroju wnętrza wzorowano się na elementach słynnych budowli,np. żelazna brama tuż za ołtarzem,była wykonana na wzór podobnej konstrukcji z katedry w Salisbury. Oryginał już nie istnieje ,a nasza kopia nadal jest wspaniała
Kościól ma przepiękne witraże.Ciekawostką jest fakt,że nie są oryginalne.Oryginały uległy zniszczeniu podczas bombardowania w czasie II wojny światowej.
W ostatnich latach przynależności Kościoła do wspólnoty anglikańskiej był on użytkowany tylko w niedzielę.Pozostawanie bez opieki dało okazję do wielu włamań .W tym czasie główna świątynia anglikańska w Putney spłonęła i Anglicy potrzebowali fundusze na odrestaurowanie jej.
Powstał pomysł sprzedaży Kościoła św. Jana Ewangelisty. Dowiedział się o tym ksiądz Józef Bula ówczesny proboszcz polskiej parafii w Wimbledonie .Polacy borykali się z problemami lokalowymi.Mieliśmy małą kaplicę a potrzebny był kościół.Ksiądz Bula postanowił wykorzystać okazję,tym bardziej,że wraz z Kościołem można było nabyć pobliski dom rekolekcyjny.
Był maj 1976 roku. W tym czasie w Londynie Polacy posiadali tylko dwa Kościoły :jeden we wschodnim Londynie oraz w Sheperds Bush pw Andrzeja Boboli.Powstał Komitet Finansowy i zaczęto zbierać datki na zakup świątyni.
Apel spotkał się z szerokim odzewem.Oficjalne przejęcie Kościoła od wspólnoty anglikańskiej nastąpiło 1 maja 1977 roku.
Odbyło się polsko-angielskie nabożeństwo ekumeniczne podczas którego ksiądz Bula uroczyście otrzymał klucze do Kościoła,a całą uroczystość uświetniły dwa chóry: parafialny anglikański,żegnający się ze swoim Kościołem i polski im K.Szymanowskiego.
3 maja ksiądz Bula odprawia pierwszą mszę świętą po polsku w nowym polskim Kościele jest to święto Matki Bożej Królowej Polski!
Dnia 29 maja 1977 r. o godz. 20.00. ks. bp Władysław Rubin, delegat Prymasa Polski uroczyście poświęcił kościół Św. Jana Ewangelisty. W swej homilii ks. Biskup powiedział między innymi: „...Kościół wasz jest tak piękny, że zasługuje na miano polskiej katedry w Londynie i wszyscy powinniśmy się z tego cieszyć...”. Symbolicznym znakiem łączności naszego kościoła z Ojczyzną stał się obraz Matki Bożej Częstochowskiej poświęcony przez Prymasa Polski, ks. Stefana kardynała Wyszyńskiego i przysłany przez niego jako dar dla naszego nowego polskiego kościoła w Londynie.
Kościół zbudowano w stylu wiktoriańskim, ale architekt nadał świątyni charakter znacznie starszego budynku.We wnętrzu wzorowano się na kościele św.Jana Ewangelisty w Rawennie we Włoszech.Jeden z fundatorów Kościoła,który ożenił się z Włoszką z Rawenny chciał sprawić aby kościół przypominał żonie jej rodzinne strony.
Powstał pomysł sprzedaży Kościoła św. Jana Ewangelisty. Dowiedział się o tym ksiądz Józef Bula ówczesny proboszcz polskiej parafii w Wimbledonie .Polacy borykali się z problemami lokalowymi.Mieliśmy małą kaplicę a potrzebny był kościół.Ksiądz Bula postanowił wykorzystać okazję,tym bardziej,że wraz z Kościołem można było nabyć pobliski dom rekolekcyjny.
Był maj 1976 roku. W tym czasie w Londynie Polacy posiadali tylko dwa Kościoły :jeden we wschodnim Londynie oraz w Sheperds Bush pw Andrzeja Boboli.Powstał Komitet Finansowy i zaczęto zbierać datki na zakup świątyni.
Apel spotkał się z szerokim odzewem.Oficjalne przejęcie Kościoła od wspólnoty anglikańskiej nastąpiło 1 maja 1977 roku.
Odbyło się polsko-angielskie nabożeństwo ekumeniczne podczas którego ksiądz Bula uroczyście otrzymał klucze do Kościoła,a całą uroczystość uświetniły dwa chóry: parafialny anglikański,żegnający się ze swoim Kościołem i polski im K.Szymanowskiego.
3 maja ksiądz Bula odprawia pierwszą mszę świętą po polsku w nowym polskim Kościele jest to święto Matki Bożej Królowej Polski!
czwartek, 16 października 2014
Polski Kościół w Ealing
Przedstawiam nasz polski katolicki Kościół pw.Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w dzielnicy Ealing - jest to zachodnia część Londynu.Kościół znajduje się w samym centrum Ealingu,które nazywa się Ealing Brodway.
podczas mszy św,nabożeństw,adoracji,modlitw itd.
Pamiętam dokładnie dzień, kiedy po raz pierwszy tu dotarłam.
Była to pierwsza niedziela po Bożym Narodzeniu 2012 roku.To było niesamowite wrażenie ,bo kościół jeszcze przed rozpoczęciem mszy św, wypełnił się całkiem.Potem rozbrzmiała pierwsza kolęda.Pamiętam,że łzy płynęły mi z oczu. To było bardzo wzruszające. Byłam pełna zachwytu i taka dumna, że tu w Londynie jest polski Kościół,że są polscy księża i tylu,tylu wiernych, którzy,są jakoś bardziej zaangażowani.W Kościele w Ealing najwięcej jest rodzin z dziećmi.To jest nie do uwierzenia ile tutaj jest chrzczonych polskich dzieci co niedzielę!
Śluby,bierzmowania,Pierwsze Komunie, rekolekcje, pielgrzymki- wszysko tak jak w Polsce.Oczywiście w Kościele najważniejszy jest Bóg ale tu na emigracji w Kościele odnajdujemy taką naszą małą ojczyznę bo czujemy się w nim jak w domu.
poniedziałek, 6 października 2014
Polski Kościół w Londynie p.w. Świętego Andrzeja Boboli
Przed II wojną Światową Polacy w Londynie mieszkali głównie we wschodniej części miasta.Tam w 1930 roku Polska Misja Katolicka wykupiła Kościół w Islington przy Devonia Road.
W 1940 roku kiedy do Londynu przybyły najwyższe władze Rzeczpospolitej z generałem Sikorskim
i prezydentem Raczkiewiczem na czele
a wraz nimi żołnierze walczący u boku Francji a po zakończeniu wojny całe rzesze Polaków z rozwiązywanych jednostek wojskowych - zaistniała potrzeba utworzenia polskiego duszpasterstwa w zachodnim Londynie.Tym bardziej ,że system komunistyczny umacniał się i wielu Polaków nie miało powrotu do Ojczyzny.
W 1961 roku emigracja polska zakupiła Kościół od szkockich Prezbiterianów
odnowiono i dostosowano do polskich potrzeb.Został poświęcony i rozpoczął funkcjonowanie w podwójnej roli. Jako kościół dla Polaków,mieszkających w zach. części Londynu oraz jako centralny ośrodek polskiego życia religijno-narodowego.I tak jest do dzisiaj.
To tutaj w maju 1970 roku odbywały się uroczystości pogrzebowe generała Andersa.
Tutaj również odbywają się uroczystości rocznicowe, święta pułkowe i dywizyjne.
Tutaj znajdują się ufundowane witraże II Korpusu Polskiego gen. Andersa, Lotnictwa Polskiego, Brygady Karpackiej gen. Kopańskiego, 1-ej Dywizji Pancernej gen. Maczka i Koła Lwowian, a także wiele tablic pamiątkowych poświęconych poszczególnym oddziałom, formacjom i znanym osobistościom, tak wojskowym jak i cywilnym.
Obok kościola zaś znajduje się niewielki cmentarzyk urn, gdzie złożono prochy wielu znanych osobistości polskiego życia emigracyjnego, m.in. zmarli z rodziny książęcej Lubomirskich: Stefan, Zofia, Maria, Zdzisław czy z rodziny Zamoyskich.
Kościół pw. Św. Andrzeja Boboli, zwany Kościołem Garnizonowym jest również Sanktuarium M.B. Kozielskiej. Najcenniejszą relikwią jest płaskorzeźba M.B. Kozielskiej, wykonana w konspiracyjnych warunkach przez podporucznika Tadeusza Zielińskiego w obozie w Kozielsku; płaskorzeźba, która stała się później „obrazem rycerskim” II Korpusu Polski w czasie II Wojny światowej (Papież Jan Paweł II koronował ją w Krakowie w 1997 roku).
W 1940 roku kiedy do Londynu przybyły najwyższe władze Rzeczpospolitej z generałem Sikorskim
i prezydentem Raczkiewiczem na czele
a wraz nimi żołnierze walczący u boku Francji a po zakończeniu wojny całe rzesze Polaków z rozwiązywanych jednostek wojskowych - zaistniała potrzeba utworzenia polskiego duszpasterstwa w zachodnim Londynie.Tym bardziej ,że system komunistyczny umacniał się i wielu Polaków nie miało powrotu do Ojczyzny.
W 1961 roku emigracja polska zakupiła Kościół od szkockich Prezbiterianów
odnowiono i dostosowano do polskich potrzeb.Został poświęcony i rozpoczął funkcjonowanie w podwójnej roli. Jako kościół dla Polaków,mieszkających w zach. części Londynu oraz jako centralny ośrodek polskiego życia religijno-narodowego.I tak jest do dzisiaj.
Tutaj również odbywają się uroczystości rocznicowe, święta pułkowe i dywizyjne.
Tutaj znajdują się ufundowane witraże II Korpusu Polskiego gen. Andersa, Lotnictwa Polskiego, Brygady Karpackiej gen. Kopańskiego, 1-ej Dywizji Pancernej gen. Maczka i Koła Lwowian, a także wiele tablic pamiątkowych poświęconych poszczególnym oddziałom, formacjom i znanym osobistościom, tak wojskowym jak i cywilnym.
Obok kościola zaś znajduje się niewielki cmentarzyk urn, gdzie złożono prochy wielu znanych osobistości polskiego życia emigracyjnego, m.in. zmarli z rodziny książęcej Lubomirskich: Stefan, Zofia, Maria, Zdzisław czy z rodziny Zamoyskich.
Kościół pw. Św. Andrzeja Boboli, zwany Kościołem Garnizonowym jest również Sanktuarium M.B. Kozielskiej. Najcenniejszą relikwią jest płaskorzeźba M.B. Kozielskiej, wykonana w konspiracyjnych warunkach przez podporucznika Tadeusza Zielińskiego w obozie w Kozielsku; płaskorzeźba, która stała się później „obrazem rycerskim” II Korpusu Polski w czasie II Wojny światowej (Papież Jan Paweł II koronował ją w Krakowie w 1997 roku).
Subskrybuj:
Posty (Atom)